پیتزای ناپلیتن
پیتزای واقعی ناپلی در اواخر سال 1600 میلادی، در ناپل ایتالیا ساخته شد. پیتزا به عنوان غذای مردم فقیر شکل گرفت و صرفاً یک نان مسطح بود که با مواد بسیار کمی (مانند روغن و سیر) توسط فروشندگان خیابانی در شهر ناپل پخته میشد. در طول قرن ها، نان های مسطح اندکی تکامل یافتند و چند تاپینگ دیگر به آن اضافه شد. اما سادگی پیتزاها و طرز پخت آن ها ثابت مانده است.
ناپل یکی از بزرگ‌ترین شهرهای اروپا و یکی از پرجمعیت ترین شهرهای آن بود که غذاهای خیابانی را به بخش مهمی از رژیم غذایی ناپل تبدیل می‌کرد، کمبود فضای زندگی و آشپزی به این معنی که غذای آنها باید در جای دیگری تهیه میشد. امروزه می توانید این پدیده را در شهرهای متراکم شرق آسیا مانند بانکوک مشاهده کنید. این واقعیت که شهر فوق‌العاده شلوغ بود، به این معنی بود که بیماری‌ها می‌توانند سریع‌تر گسترش یابند، از جمله وبا که در آن زمان شایع بود. همه اینها منجر به احساس شرم ملی نسبت به ناپل و همه چیزهای مرتبط با آن، از جمله پیتزا، یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی در آن زمان شد. در همین زمان، در سال 1889، پادشاه ایتالیا، اومبرتو یکم، با برنامه ریزی برای آغاز دوره جدید و نگاه نو به ناپل، از شهر ناپل بازدید کرد تا بتواند از نو معانی مثبتی را در آن مشخص کنند. او به همراه همسرش، ملکه مارگریتا ساووی، به آنجا سفر کرد و در این سفر بود که گفته می شود او سه پیتزای مختلف از یک پیتزایولو ناپلی را چشیده است. پیتزایی که او ترجیح می داد با گوجه فرنگی خرد شده، موزارلا و ریحان پوشانده شده بود، که او را به یاد رنگ های پرچم اخیر ملت ایتالیا می اندازد، بنابراین نام همسر خود را بر روی پیتزایی که همه ما امروز می شناسیم و دوست داریم گذاشت.
